Komunikat o śmierci i pogrzebie ks. prałata Eugeniusza Gaładyka

Dnia 24 lipca br. w wieku 87 lat, w tym 60 w kapłaństwie zmarł Ks. prałat Eugeniusz Gaładyk emeryt zamieszkały w Domu Księży Emerytów w Siedlcach. Uroczystości pogrzebowe odbędą się w środę 29 lipca br.

– o godz. 9.30 eksporta z kaplicy szpitalnej przy ul. Poniatowskiego w Siedlcach

– o godz. 10.00 Msza św. żałobna w Katedrze Siedleckiej

następnie przewiezienia ciała Zmarłego Kapłana do jego rodzinnej parafii Górzno
i modlitewne czuwanie

– o godz. 14.00 Msza św. pogrzebowa w Górznie pod przewodnictwem Biskupa Siedleckiego Kazimierza Gurdy i złożenia ciała na miejscowym cmentarzu.

Biogram

Ks. prałat Eugeniusz Gaładyk (1933-2020)

Urodził się 25 sierpnia 1933 r. w miejscowości Łąki w parafii Górzno i w miejscowym kościele parafialnym został ochrzczony. Jego rodzicami byli Stanisław i Helena
z d. Mucha małżonkowie Gaładyk, rolnicy. Siedmioklasową szkołę podstawową ukończył w rodzinnej miejscowości Łąki, a następnie kontynuował naukę w Liceum Ogólnokształcącym w Garwolinie, gdzie uzyskał świadectwo dojrzałości w 1954 r.

Lata wojenne opóźniły normalny bieg szkolny i proces nauczania. Wojna także dostarczyła tragicznych przeżyć. Latem 1944 r. wojska radzieckie dotarły na Wisłę, ale nie wsparły powstania warszawskiego, zatrzymując się tylko szerokim frontem przed Warszawą. W domu rodzinnym księdza Eugeniusza kwaterowali żołnierze radzieccy. Tam, na oczach rodziny, został zastrzelony Stanisław Gaładyk, mąż i ojciec, za to, że nie chciał oddać swojego dobytku z gospodarstwa. Na gospodarstwie pozostała matka
z małymi dziećmi.

Eugeniusz jednak zaraz po maturze złożył podanie o przyjęcie do Wyższego Seminarium Duchownego w Siedlcach. Proboszcz ówczesny ks. Tomasz Odowski pisał w opinii o kandydacie: „jest skromny, posłuszny i pracowity, a obowiązki religijne spełnia starannie”. Czas formacji seminaryjnej odbywał w narastającym okresie komunizmu antykościelnego, wśród braków materialnych i nastrojów odwilży politycznej po 1956 r.

W szóstym roku studiów filozoficzno-teologicznych i formacji duchowej, otrzymał święcenia kapłańskie 17 stycznia 1960 r. w katedrze siedleckiej, przez posługę bpa Ignacego Świrskiego. Skrócenie czasu studiów seminaryjnych, o kilka miesięcy,
dla 5 diakonów, podyktowane było potrzebą objęcia katechezy w szkołach w okresie tzw. odwilży politycznej.

Jako wikariusz pracował w parafiach: Radzyń Podl., Trójcy Świętej (1960-1962), Międzyrzec Podl., św. Mikołaja (1962-1964), Żelechów (1964-1967), Ryki (1967-1972) i Siedlce, katedra (1972-1979).

Będąc wikariuszem katedralnym jednocześnie od 1972 r. był spowiednikiem zwyczajnym alumnów w seminarium duchownym w Siedlcach. W 1976 r. został włączony do grona Diecezjalnej Komisji ds. Rent i Emerytów Kapłanów.

Samodzielną parafią ks. Eugeniusza, najpierw jako wikariusza zarządcy, a następnie proboszcza była parafia Pruszyn w okresie od 7 grudnia 1979 r. do 30 sierpnia 1994 r. Tutaj przeżywał jubileusz 25-lecia kapłaństwa. Doceniając jego zaufanie wśród kapłanów został mianowany w 1991 r. diecezjalnym ojcem duchownym księży,
a 3 maja 1992 r. bp Jan Mazur odznaczył ks. Eugeniusza godnością kanonika honorowego Kapituły Katedralnej Siedleckiej.

Z probostwa w Pruszynie został powołany na odpowiedzialną funkcję i urząd – ojca duchownego alumnów Wyższego Seminarium Duchownego Diecezji Siedleckiej. Odbył zaocznie studia specjalistyczne na Papieskim Wydziale Teologicznym w Warszawie uzyskując stopień magistra i licencjat kanoniczny z teologii. Klerycy zapamiętali go jako statecznego, uśmiechniętego, zaufanego i pełnego oddania kierownika duchowego.

Z dniem 11 września 1998 r. został zwolniony z funkcji ojca duchownego
w seminarium i mianowany kapelanem w Szpitalu Wojewódzkim w Siedlcach oraz referentem diecezjalnym ds. Instytutów Życia Konsekrowanego i Stowarzyszeń Życia Apostolskiego. Również został wyznaczony do prowadzenia formacji stałej
w klasztorze Sióstr Benedyktynek w Siedlcach. Zamieszkał w Domu Księży Emerytów w Siedlcach.

Te funkcje i posługi pełnił z wielkim oddaniem i poświeceniem pośród chorych i wśród sióstr w diecezji. Zwolniony z funkcji referenta ds. życia zakonnego został 25 września 2000 r. Ponownie, 26 września 2006 r. został mianowany spowiednikiem alumnów
I roku WSD Diecezji Siedleckiej.

Z racji na pogarszający się stan zdrowia i potrzebę poddania się specjalistycznemu leczeniu, na własną prośbę, z dniem 1 lipca 2010 r. został zwolniony z funkcji kapelana Szpitala Wojewódzkiego w Siedlcach. Po 12 latach kapelani, formalnie przeszedł na emeryturę zamieszkując nadal w Domu Księży Emerytów w Siedlcach. W miarę swoich sił fizycznych pomagał w duszpasterstwie w parafii św. Józefa w Siedlcach. Jednak różne choroby osłabiały jego siły fizyczne i wielokrotnie przebywał w szpitalu poddawany operacjom. Przez ostatnie tygodnie był pacjentem w Szpitalu Wojewódzkim w Siedlcach, otoczony specjalistyczną opieką z strony personelu medycznego.

Bóg dał mu przeżywać złoty (50 lat) i diamentowy (60 lat) jubileusz kapłaństwa.
Na prośbę biskupa siedleckiego Kazimierza Gurdy, Ojciec Święty Franciszek breve apostolskim z 22 października 2018 r. mianował ks. Eugeniusza, kapelanem honorowym Jego Świątobliwości (prałatem).

Dla wielu alumnów, kapłanów i sióstr zakonnych był spowiednikiem i kierownikiem życia duchowego. Pozostał w ich pamięci jako cierpliwy, życzliwy, pogodny i pełen uśmiechu kapłan oraz powiernik spraw wewnętrznych.

Przeżył blisko 87 lat, w tym 60 lat w kapłaństwie. Zmarł w godzinach wieczornych
24 lipca br. w Szpitalu Wojewódzkim w Siedlcach.

Niech Chrystus, w Którego kapłaństwie uczestniczył i posługiwał, obdarzy ks. prałata Eugeniusza radością życia wiecznego.

Requiescat in pace.

opr. ks. Bernard Błoński